مختصر مطلبی كه مطالعه میكنید گزیده ای از كتاب "تحلیل تغییر اسامی شهرهای ایران در دوره پهلوی اول و نقش فرهنگستان ایران "به قلم خانم شهره جلال پور است.

در این كتاب كه به عنوان پایان نامه دوره دكترای تاریخ ایران در دانشگاه واحد علوم و تحقیقات تهران به چاپ رسیده است با بررسی منشا و دلایل تغییر گسترده در اسامی شهرها و مناطق جغرافیایی ایران به نفع زبان دولتی آن دوران ،به مراحل مختلف و عمق این سیاست مركزگرایانه اشاره نسبتا دقیقی شده است.در این نوشتار علاوه بر تغییرات گسترده در اسامی غیرفارسی نواحی جغرافیایی حتی تغییر اصطلاحات صنعتی،علمی نیز یادآور شده است.از دیگر اقدامات همراستا با این سیاست آسیمیلاسیون كه زیرمجموعه ای از تغییرات سراسری آن دوران بود میتوان به تغییر اجباری اسامی ، نام و نامهای خانوادگی افراد،تغییر نام واحد پول كشور،تغییر تابلوی مغازه ها،تغییر نام خیابانها و معابر،تغییر نام كشور،تغییر نام مدارس و دبیرستانها،تغییر نام طوایف و مناطق ایلی و تغییر نام ماهها و سالهای كشوراشاره كرد.این سیاست كه همزمان با قوت گرفتن طیف ملی گرا در بدنه اجرایی كشور و رشد غده سرطانی حزب پان ایرانیست بود به گونه ای شتابزده به اجرا گذاشته شد كه مردم این سرزمین را دچار یك سردرگمی وسیع نمود كه دول خارجی و سیاستمداران كشورهای دیگر نیز از این قاعده مستثنی نبودند به طوری كه برخی از سیاحان و مورخین غربی در برابر این موج آسیمیلاسیون حكومتی متعجب و حیران مانده بودند.برخی از این اسامی الحاقی و تغییر یافته هم اكنون با اصرار حكومت ماندگار شده اند و برخی نیز توسط خود مردم به حالت قبلی برگردانده شده اند.در ذیل برخی از این اسامی تغییر یافته به فارسی كه غالبا تركی و عربی هستند را مشاهده میكنید.

برخی از منابع و مواخذ كتاب مذكور: