ریشه‌شناسی را در زبان فرانسوی «اتیمولوژی» می‌گویند. اتیمولوژی واژه‌ای است یونانی كه از راه زبان لاتین به زبان فرانسوی راه یافته‌است.در یونانی باستان اتیمولوژی به معنی «شناخت اتیمون (Etymon)» و اتیمون به معنی «معنی حقیقی واژه» بوده‌است.در زبان تازی فقه الغه نامیده می شود. احمد فردید از معادل «علم الاسماء» برای آن استفاده كرده‌است. علمای قدیم در نوشته‌های خود گاهی با ذكر «وجه تسمیه» و «وجه اشتقاق» به شرح واژه‌ها می‌پرداختند. مقصود علمای قدیم از وجه تسمیه و وجه اشتقاق ریشه‌شناسی بوده است(ابولقاسمی،1389) در لغتنامه دهخدا به نقل از تعریفات جرجانی آمده: «بیرون آوردن كلمه ای از كلمه دیگر بشرط آنكه در معنی و تركیب با هم مناسب و در صیغه مغایر باشند(دهخدا، فرهنگ لغت). با این تعریف اشتقاق معادل «Derivation» می‌شود و یكی از انواع واژه‌سازی خواهد بود كه خود یكی از مكانیسم‌های مورد مطالعه تئوری ریشه‌شناختی است. پایه علم اتیمولوژی جدید را «سر ویلیام جونز»، قاضی انگلیسی، نهاده‌است. وی در سال ۱۷۸۶ در برابر انجمن آسیایی كلكته خطابه‌ای ایراد كرد كه در آن زبان‌های لاتینی و یونانی و سنسكریت و فارسی را از یك اصل اعلام كرد. از این زمان عده‌ای از دانشمندان در منشأ زبان‌ها و ارتباط آن‌ها با هم به پژوهش پرداختند.ماكس مولر آلمانی در این زمینه كارهای وسیعی ارایه كرده است فریدریش ماكس مولر به آلمانی( Friedrich Max Müller)‏ (زاده ۶ دسامبر۱۸۲۳-مرگ ۲۸ اكتبر۱۹۰۰) زبان‌شناس و خاورشناس آلمانی بود. او یكی از پایه‌ریزان هندشناسی و پژوهش‌های تطبیقی و سنجشی آیین‌ها در دانشگاه‌های غربی بود. او اثرهای پژوهشی و عمومی‌ای در زمینه هندشناسی دارد و كتاب‌های روحانی خاور كه در پنجاه جلد با راهبری او نوشته‌شد از یادبودهای پژوهشی عصر ویكتوریایی انگلستان است.

وجه تسمیه

در خصوص اهمیت فرهنگ نام در جغرافیا سخن بسیار است. بشر از زمانی كه با مكانی سر وكار یافته لزوم شناسایی و نامگذاری مكانها را دریافته است. اولین گام در لزوم نامگذاری مكانهای جغرافیایی ارتباط انسان با آن مكان است، در غیر این صورت ممكن است سالها بگذرد و مكانی بی نام بماند. نامگذاری بر مكانهای مختلف بدان سبب است كه اولا مكانهای مختلف شناسایی شوند، و ثانیا مكانهای مختلف از یكدیگر تمیز داده شوند. درباره اهمیت نام در جغرافیا همین بس كه...

معنا شناسی( Semantic)  شیند وار(شندآباد)

"سرزمین پهن و هموار شده مانند سد در میان آبراههای تالاب"

دیرینه ­شناسی در سخن حجابی می­بیند كه مایه تاسف است، حجابی كه باید دریده شود  تا سرانجام بتوانیم به عمق آن گوهری كه در بطن سخن، همچون ذخیره­ای باقی است برسیم. دیرینه ­شناسی با سخن در قواره ­های خودش سر و كار دارد، یعنی سخن همچون یك بنای یادبود.

میشل فوكو فیلسوف پست مدرن فرانسوی: فراسوی ساختگرایی و هرمنوتیك، ترجمه: حسین بشیریه، تهران: نی، چاپ پنجم، 1385، ص 175

           مكانی كه در اسناد رسمی  "شندآباد" نوشته میشود، و در زبان  مردم محلی شیندوار وبعضاً شیندآوار ، نامیده میشود. یكی از شهرهای استان آذربایجان شرقی در ۵ كیلومتری جنوب غرب شبستر، ۷۱ كیلومتری شمال غرب تبریز و ۶۹۵ كیلومتری شمال غرب تهران واقع شده‌است.    (° ۴۶شرقی-° ۳۸شمالی)

            بر پایه‌ی آخرین سرشماری مركز آمار ایران كه در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته‌است با جمعیتی بالغ بر ۸٬۷۹۷ نفر، بیست و ششمین شهر استان و دومین شهر شهرستان  - پس از مركز شهرستان- محسوب و در بخش مركزی شهرستان شبستر ، در ساحل شمالی دریاچه‌ی ارومیه و در جنوب كوه‌های میشو واقع شده‌است.

        اسامی آبادیها ،اعم ازشهر وروستا ،یكی از نشانه های تاریخ  اسكان  وتشكل هرقوم وملتی درمكانی است كه...